WERYFIKACJA EFEKTÓW UCZENIA SIĘ
Wstęp teoretyczny
Weryfikacja efektów uczenia się jest jednym z kluczowych etapów na ścieżce edukacyjnej każdego studenta/kę. Każdy kurs / moduł oraz zawarte w nim treści, które są przekazywane studentom/kom musi być w odpowiedni sposób zakończony. Weryfikacja efektów uczenia się ma na celu między innymi sprawdzenie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji studenta/ki, które z założenia powinien zdobyć podczas kursu. Proces weryfikacji efektów uczenia się różni się i jest uzależniony od: kursu/modułu, typu zajęć, wprowadzonych treści oraz założeń związanych z efektami uczenia się.
Celem weryfikacji efektów uczenia się jest również określenie poziomu zdobytej przez studentów/ki wiedzy, umiejętności i kompetencji, co pozwala na zdecydowanie czy dany student/studentka może przejść do kolejnego etapu edukacji. Weryfikacja efektów uczenia się pozwala również na określenie i wskazanie braków, niedoskonałości oraz obszarów, które student/tka powinien/a uzupełnić na danym poziomie edukacji. Dodatkowo, dzięki weryfikacji efektów uczenia prowadzący/a kurs/moduł może określić, które obszary wymagają udoskonalenia, a być może uzupełnienia.
Ćwiczenie I: TESTY ONLINE
Testportal, MS Teams, Mentimeter, Google Forms, Naiku, inne (w zależności od dostępu i np. odpłatności)
Teoretycznie – w każdej chwili. Wszystko uzależnione jest od celu danego testu.
Praktycznie – podczas semestru (testy śródemestralne), testy końcowe, zaliczenie.
Online/ kontaktowo
Synchronicznie/asynchronicznie
Weryfikacja efektów uczenia się z wykorzystaniem różnych narzędzi online.
W przypadku zajęć kontaktowych dostęp do Internetu i urządzeń mobilnych.
KROK I
Prowadzący/a zapoznaje się z danym portalem w celu przygotowania odpowiedniego testu.
KROK II
Podczas zajęć, w czasie których powinna być przeprowadzona weryfikacja efektów uczenia się, prowadzący/a wyposaża studentów/ki w link, kod etc.
KROK III
Studenci/tki wypełniają test
KROK IV
Studenci/tki mogą otrzymać feedback zaraz po wypełnieniu testu
KROK V
Prowadzący/a spotyka się ze studentami/kami w celu omówienia testu
- Prowadzący/a ma szansę sprawdzić wiedzę studentów/ek zdobytą podczas zajęć z wykorzystaniem nowoczesnych technologii
- Testy można wielokrotnie wykorzystywać
- Testy można przeprowadzać w dowolnym miejscu i czasie
- Niektóre typy testów sprawdzane są automatycznie
– Rutyna (przeprowadzanie tego samego testu co semestr/rok)
+ Prowadzący/a musi kontrolować treści testu, który powinien być adekwatny do wprowadzonego materiału. Materiał omawiany w poszczególnych grupach nie zawsze powtarza się z semestru na semestr
– Test może nie być rzetelny
+ Po przygotowaniu testu prowadzący/a sam/a musi dokonać jego oceny
– W teście mogą pojawić się błędy
+ Po przygotowaniu testu prowadzący/a powinien/powinna poprosić kolegę/koleżankę o sprawdzenie testu
– Powielenie testu przez studentów/ki;
+ Prowadzący/a musi kontrolować zawartość bazy pytań – dodawać/usuwać pytania
Ćwiczenie II: MINI INTERAKTYWNY WYKŁAD DLA STUDENTÓW/EK – KONFERENCJA ONLINE STUDENTÓW/EK
W zależności od platformy (MS Teams, Zoom, ClickMeeting). Platforma powinna dawać możliwości przeprowadzenia webinarium/konferencji online.
W zależności od ustalonej formy zaliczenia: można przeprowadzić jako zaliczenie końcowe zamiast np. prezentacji czy testu końcowego.
Online/kontaktowo
Synchronicznie
Zaliczenie przedmiotu / modułu studiów poprzez wygłoszenie interaktywnego wykładu dla studentów/ek. Mini wykład z wykorzystaniem różnych narzędzi wspomagających naukę zdalną jest bardzo dobrą formą budowania zarówno aktywności studentów/ek, jak i pewności siebie, umiejętności retorycznych.
KROK I
Na początku zajęć prowadzący/a ogłasza, że formą zaliczenia będzie wygłoszenie mini interaktywnego wykładu dla pozostałych studentów/ek.
KROK II
W zależności od liczby godzin kursu i częstotliwości spotkań prowadzący/a w połowie semestru/trwania kursu za pomocą Padleta, Google Forms i/lub innych narzędzi przygotowuje liczbę tematów adekwatną do liczby studentów/ek; w sytuacjach, kiedy liczba studentów/ek jest większa niż 10, prowadzący/a może zdecydować o pracy w parach – studenci/tki przygotowują wykład w parach.
KROK III
Termin, który jest przewidziany na egzamin/zaliczenie przedmiotu/modułu jest terminem wygłoszenia wykładu przez studentów/ki – konferencją.
KROK IV
Prowadzący/a podczas konsultacji informuje studentów/ki na temat wymagań związanych z wykładem: określa jego strukturę, potrzebę wykorzystania różnych narzędzi w celu przygotowania prezentacji, określa czynniki czasowo-przestrzenne; wyznacza konsultacje merytoryczne.
KROK V
Dzień zaliczenia:
a) studenci/tki wygłaszają – tak jak podczas konferencji – wykłady
b) całemu wydarzeniu towarzyszy moderator/ka lub moderatorzy/rki, którzy/które przedstawiają prezentujących, pilnują czasu, komentują oraz zachęcają do zadawania pytań, przy czym, jeżeli nie ma pytań od studentów/ek, sami/same muszą je zadać
c) prowadzący/a zajęcia dokonuje podsumowania oraz oceny wykładów wygłoszonych przez studentów/ki. Ocena może być przeprowadzona razem z innymi studentami/kami – słuchaczami/kami.
- Ćwiczenie pomaga w walce ze strachem/lękiem przed wystąpieniami
- Ćwiczenie rozwija kompetencje studentów/ek w zakresie organizowania czasu pracy, przeprowadzenia debaty/dyskusji
- Studenci/tki mogą sprawdzić swoje umiejętności retoryczne
- Mini konferencja może przynieść wiele korzyści w postaci uzupełnienia wiedzy studentów/ek
– Jeżeli zasady organizacji mini konferencji/seminarium nie zostaną dobrze opisane/doprecyzowane, całe wydarzenie może okazać się fiaskiem;
+ Prowadzący/a musi dobrze zaplanować całe wydarzenie
– Studenci/tki mogą nie chcieć zadawać pytań podczas konferencji
+ Można wprowadzić dodatkowy element – punkty / podwyższenie oceny za zadawanie pytań; prowadzący/a może rozpocząć sesję pytań i odpowiedzi.
– Parametry czasowo-przestrzenne: mini konferencja-seminarium nie może być wydarzeniem całodniowym
+ Ćwiczenie najlepiej sprawdza się w małych grupach
Ćwiczenie III: ESEJ GRUPOWY
Google Forms, interaktywny formularz do edytowania tekstów
W zależności od ustalonej formy zaliczenia: można przeprowadzić jako zaliczenie końcowe zamiast np. prezentacji, testu końcowego,
Online/kontaktowo
Synchronicznie/asynchronicznie
W ramach zaliczenia przedmiotu studenci/tki przygotowują esej / pracę zaliczeniową. Dzięki pracy/projektowi przygotowanemu w parach/grupach studenci/tki mają szansę uczenia się od siebie, poznawania swoich kolegów, a słabsi studenci/tki mogą uczyć się od zdolniejszych.
W zależności od przedmiotu/modułu, studenci/tki mogą wykonać inne ćwiczenie, np.: interpretację wiersza, dzieła sztuki, filmu, utworu muzycznego lub zmierzyć się ze studium przypadku.
W przypadku zajęć kontaktowych wymagany jest dostęp do komputera i Internetu.
KROK I
Prowadzący/a przygotowuje tematy esejów. W zależności od liczebności grupy należy założyć, że jeden temat przypada na maksymalnie trzy osoby.
KROK II
Prowadzący/a przygotowuje interaktywne formularze (np. w dokumentach Google), w których umieszcza tytuł eseju oraz imiona i nazwiska studentów/ek piszących dany esej.
KROK III
W dniu zaliczenia prowadzący/a informuje o podziale na grupy, a następnie wyposaża każdą grupę w link do interaktywnego formularza, na którym studenci/tki pracują.
KROK IV
Czas przeznaczony na zaliczenie / test jest czasem na napisanie krótkiego eseju na zadany temat.
KROK V
Studenci/tki pracują online. Podczas pracy mogą się komunikować (w zależności od platformy) np. za pomocą breakout rooms.
KROK VI
Po skończonej pracy prowadzący/a uniemożliwia dostęp do formularza, pobiera pliki i dokonuje oceny.
KROK VII
Na konsultacjach przeznaczonych na omówienie prac, prowadzący/a spotyka się z daną grupą i omawia esej.
- Praca w parach / grupach wspomaga interakcję
- Studenci/tki uczą się odpowiedzialności zbiorowej
- Słabsi studenci/tki mogą uczyć się od zdolniejszych
- Studenci/tki uczą się kreatywnego myślenia, korzystania z różnych źródeł oraz zarządzania czasem i zasobami
– Niewłaściwy dobór studentów/ek do pracy w grupach/parach.
+ Prowadzący/a powinien/powinna dobrać studentów/ki tak, aby słabsi pracowali ze zdolniejszymi
– Z jednej strony ćwiczenie może motywować słabszych studentów/ki, z drugiej istnieje ryzyko, że pozostaną bierni podczas pracy
+ Wykładowca może wprowadzić dodatkowy (niestety trudny do zmierzenia) element oceny, a mianowicie zaangażowanie studentów/ek
– Ocena za pracę jest jedna, studenci/tki bardziej zaangażowani/ne w pracę mogą czuć się pokrzywdzeni, jeżeli ocena końcowa będzie niższa od średniej ocen cząstkowych.
+ Prowadzący/a powinien/powinna obserwować pracę studentów/ek, a ocena z eseju może być jedną z ocen cząstkowych przy ustalaniu oceny końcowej.
Ćwiczenie IV: VA BANQUE
Padlet, Interaktywna tablica, Kahoot oraz MS Teams, Zoom
W zależności od typu zajęć (wykład, ćwiczenia, seminarium); najlepiej przeprowadzić na końcu zajęć; można również w trakcie; można przeprowadzić jako (element) zaliczenia końcowego
Online/kontaktowo
Synchroniczni
Zaliczenie przedmiotu, test śródsemestralny i/lub końcowy za pomocą znanej gry Va Banque.
Ze względu na swoją specyfikę, długość trwania oraz strukturę, ćwiczenie może być przeprowadzone w ramach zajęć powtórkowych przed testem zaliczeniowym / egzaminem końcowym. Uwaga: jeżeli ćwiczenie jest przeprowadzone w wersji online, to będzie wymagało zastosowania dwóch narzędzi.
KROK I
Zgodnie z zasadami teleturnieju prowadzący/a przygotowuje pulę haseł sformułowanych jako zdania oznajmujące, np.:
a) na zajęciach z historii literatury: „…tytuł jego pośmiertnie wydanej powieści nadał Max Brod…” (odp.: Kim był Franz Kafka?)
b) na zajęciach z historii sztuki: „…większość dzieł Warhola powstała dzięki technice, która polega na nakładaniu szablonu na drobną siatkę tkaną, metalową lub wykonaną z włókien syntetycznych…” ( Co to jest sitodruk?)
c) na zajęciach socjologii: „…podgrupa osób działających w ramach większej całości, którą łączą więzi, a także zwykle wspólne interesy…” (odp. Czym jest klika?)
KROK II
W dniu zaliczenia prowadzący/a w zależności od liczebności grupy dzieli ją na zespoły 3 osobowe
KROK III
Każdy zespół to osobny teleturniej, gdzie uczestnikami oraz publicznością są studenci/tki
KROK IV
Na Padlecie prowadzący/a przygotowuje 3 okienka z imionami uczestników gry
KROK V
Prowadzący/a zajęcia objaśnia uczestnikom zasady gry:
a) przeczytanie hasła
b) uczestnik gry, który zna odpowiedź zgłasza się
c) uczestnik wpisuje na padlecie pytanie do zadanego hasła
d) w przypadku złej odpowiedzi, kolejny uczestnik otrzymuje szansę wpisania pytania
e) po wpisaniu prawidłowego pytania uczestnik otrzymuje punkty
KROK VI
Podsumowanie gry: w zależności od liczby haseł i zgromadzonych punktów studenci/tki otrzymują oceny.
- Interaktywny i niekonwencjonalny sposób przeprowadzenia zaliczenia końcowego
- Prowadzący/a ma szansę zauważyć braki/problemy studentów/ek – tematy oraz zagadnienia, które wymagają uzupełnienia / dopowiedzenia – jeżeli gra jest przeprowadzona w ramach powtórek
- Studenci/tki mogą sprawdzić swoje postępy – jeżeli gra jest przeprowadzona w ramach powtórek
- Studenci/ntki mogą się przekonać o potrzebie doskonalenia oraz ciągłego kształcenia się
– Ćwiczenie jest pełne pułapek (tempo zadawania pytań, problemy ze sprzętem, oprogramowaniem etc.)
+ Przed wprowadzeniem ćwiczenia prowadzący/a powinien/powinna gruntownie przetestować/sprawdzić przygotowany materiał.
– Istnieje ryzyko, że studenci/tki (jeżeli ćwiczenie jest przeprowadzone jako zaliczenie w formie online) będą sobie podpowiadać.
+ Ryzyko można zminimalizować poprzez dopowiedzenie szczegółów; można poprosić studenta/tkę o rozwinięcie odpowiedzi
Ćwiczenie V: INTERAKTYWNA PULA PYTAŃ lub „JEDEN Z DZIESIĘCIU”
Padlet, Mentimeter
W zależności od typu zajęć (wykład, ćwiczenia, seminarium); najlepiej przeprowadzić na końcu zajęć; można również w trakcie; można w ramach testu / zaliczenia końcowego
Online/kontaktowo
Synchronicznie
Studenci/tki muszą się zmierzyć z pulą pytań przygotowanych przez prowadzącego/cą. Ćwiczenie nadaje się do zastosowania w małych grupach, których liczebność nie przekracza 10 osób. Ćwiczenie w bardzo dobrze sprawdza wiedzę studentów/ek.
KROK I
Prowadzący/a przygotowuje pulę pytań związanych z przedmiotem / modułem / przerobionym materiałem. Na każdego studenta/kę przypada taka sama liczba pytań, przy czym co najmniej 5, np. w przypadku 10 studentów/ek pula pytań powinna wynosić 50.
KROK II
Prowadzący/a czyta pytanie pierwsze. Student/ka, który zna odpowiedź, zgłasza się. W przypadku, kiedy zgłasza się większa liczba studentów/ek, działamy na zasadzie ‘kto pierwszy, ten lepszy’
KROK III
Student/ka odpowiada na pytanie. Prowadzący/a informuje, czy odpowiedź jest prawidłowa, czy nie.
KROK IV
Jeżeli student/ka odpowiedział prawidłowo, otrzymuje punkt; jeżeli nie 0 punktów
KROK V
W przypadku udzielenia prawidłowej odpowiedzi student/ka wskazuje kolejnego studenta/kę, który/a ma odpowiedzieć na pytanie.
KROK VI
Gra nie ma na celu eliminowania uczestników. Każdy student/ka powinien otrzymać taką samą liczbę pytań, dlatego prowadzący/a musi obserwować, na ile pytań odpowiedział poszczególny/a uczestnik/czka.
KROK VII
Podsumowanie: zliczenie punktów, wystawienie oceny
- Prowadzący/a ma szansę zauważyć braki/problemy studentów/ek – tematy oraz zagadnienia, które wymagają uzupełnienia / dopowiedzenia – jeżeli ćwiczenie jest przeprowadzane jako podsumowanie wiadomości/test próbny
- Studenci/tki mogą sprawdzić swoje postępy i przygotować się do testu końcowego/egzaminu – jeżeli ćwiczenie jest przeprowadzane jako podsumowanie wiadomości/test próbny
– Źle opracowane pytania mogą być powodem do zgłaszania przez studentów/ki uwag/”reklamacji”
+ Pytania muszą być odpowiadać nauczanym treściom
– Czynniki czasowo-przestrzenne: teleturniej może się wydłużyć (uczestnicy nie znają odpowiedzi na wiele pytań, a prowadzący/a objaśnia prawidłowe odpowiedzi) lub skrócić (uczestnicy są bardzo dobrze przygotowani i szybko odpowiadają na pytania).
+ W tym celu prowadzący/a powinien/powinna umiejętnie zarządzać pytaniami (jeżeli są trudne – zmniejszyć liczbę pytań dla każdego uczestnika; jeżeli są łatwe i studenci/tki szybko odpowiadają – przygotować większą pulę pytań).
